প্ৰদীপ শইকীয়া
অকহি পুৰুষেও খুলিব নোৱাৰা তলাটো খুলিল
দেখাত একোৱেই নাছিল
নতুন হাতুৰীয়েও নতমস্তকে স্বীকাৰ কৰিছে
ভাঙিব নোৱৰা তলাটো এটা অংক
ঘৰ ঘৰোৱাহেও জানিছিল টেমিটোৰ গৰ্ভতে
সোমাই আছে এখন অদ্ভুত ব্ৰহ্মাণ্ড
আমি যেতিয়া ককবকাই আছিলোঁ অতিমাৰি বানত
টেমিৰ বাসিন্দাই ভূ কে পোৱা নাছিল
ৰৌজাল বৌজাল কেঁকনি গেঁঠনি বিলাপ পয়াৰ
বাজৰ ঢৌ
বংশ-লতিকাত নাম থকা
আপুতৰ পুত টেমিটো আজি খোল খালে অংক উৰিল
পিছে শুনাজনেও সমবেদনা নজনোৱাকৈ নাথাকিব
সুখী মানুহৰ তালিকাত টুকি থ’বলৈ নাম
খোলা-টেমিত আৱাসীৰ কণকঠিয়া এজনো নাছিল
টেমিচুৰুণীৰ নামত
হিয়া ঢাকুৰি এতিয়া কান্দিমনে
ৰে’লখনলৈ বাট চাম
ঢাপত গজা
কুলিয়ে পদা
সবাহলৈ গ'লে প্ৰসাদ নোপোৱাই এইবোৰনো কি ক'লোঁ
